Tadeusz i Stanisław Mocarscy

dokumentacja foto i video, wspomnienie Andrzej Bieńkowski

W ich grze, a raczej w różnicach, zawiera się droga jaką przebyła muzyka wiejska w XX wieku. To znaczy w dwóch epokach muzycznych: przed pojawieniem się harmonii (1900-1935/40) i po (1940-1980).
Starszy Stanisław grał w starodawnych skalach, bogato ozdabiał i jego repertuar sięgał XIX wieku. Grał z basami. Jak nastały harmonie wypadł z rynku wesel – bo grał z basami, a takich kapel już nie chciano słuchać.

Młodszy, Tadeusz Mocarski to skrzypek weselny, od początku dostosowywał się do harmonii, zawrotnych współczesnych temp. Grał modne przeboje, ale też jeszcze mazurki „do harmonii”. No i cały repertuar weselny. Chodził po weselach do kiedy mu zdrowie i żona pozwalali.

Obaj skrzypkowie należą do muzycznego obszaru, gdzie ścierają się wpływy opoczyńskie z radomskimi.

Fotografie archiwalne: Archiwum Muzyki Wiejskiej

Biogram

Tadeusz Mocarski ur.1933-2024 
Stanisław Mocarski 1926-1991
/ Pogranicze radomsko-opoczyńskie

Przyrodni bracia ze wsi Brzezinki – Huta.

Publikacje:
2001 – Ostatni wiejscy muzykanci Andrzeja Bieńkowskiego, wyd. Prószyński i S-ka (2012 – drugie wydanie, Wydawnictwo Muzyka Odnaleziona)

Dyskografia:
2011 – Śpiewy, gwizdy, krzyki. Czyli prosto ze wsi, Wydawnictwo Muzyka Odnaleziona

Artykuły powiązane:

napisz do nas

Not readable? Change text. captcha txt
0
Share This
0
    0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu