Franciszek Reguła

Potrzeba tańca była wielka, większa niż możliwości „prawdziwych muzykantów”, ale od czego były organki, które można było kupić na każdym odpuście. Dawniej organki na wsi to był instrument dla kawalerów, iluż młodych ludzi na nich grało, i to po mistrzowsku. Poznałem takiego wirtuoza – Franciszka Regułę z Krzesławic. Był prawdziwym mistrzem instrumentu, grał fantastycznie mazurki – śpiewaki, ogrywał na organkach zabawy taneczne. Tak wprawiano się do tańczenia oberków. Potrafił też grać do tańca na grzebieniu, a kolega wystukiwał rytm łyżką na butelce. Nazywali go „Wprawna morda” w uznaniu jego gry. Na prostych, amatorskich organkach grał melodię i partię basów. Reguła bębnił też w kapeli weselnej.