Kapela „Wiwat”

Poznawałam tę kapelę najpierw nieosobiście, a z audycji radiowych, nadsyłanych do Polskiego Radia z różnych regionów Polski, w tym także z Wielkopolski. Redagowałam je w pierwszych latach mojej radiowej pracy. A w tych audycjach (autorstwa Mariana Obsta) było całe bogactwo muzyki i wykonawców stamtąd, bo był to region o żywej jeszcze muzyce tradycyjnej. Wtedy gra na dudach była bardzo rozpowszechniona,  kapele miały ciągłość, pary – skrzypek i dudziarz, bo to tradycyjna wielkopolska kapela – trwały jeszcze od przedwojnia, obsługując wesela. Pamiętam liczne nazwiska znakomitych dudziarzy, urodzonych jeszcze w XIX-tym wieku i na początku wieku XX-tego, a wśród nich właśnie Stanisława Jańczaka i Władysława Sworowskiego, muzykantów z Biskupizny.

A Biskupizna to mikroregion położony w południowej Wielkopolsce, trzynaście wsi na terenie dzisiejszej gminy Krobia, które od trzynastego wieku aż do rozbiorów były własnością biskupów poznańskich,  każdy biskup poznański był tytularnym proboszczem Krobi i miał tutaj swoją letnią rezydencję. Tradycję tę zniósł dopiero w 1927 roku kardynał August Hlond. Może właśnie dlatego Biskupianie zachowali swoją odrębność kulturową. Powtarzam to za Janem Bzdęgą z Domachowa, badaczem, muzykiem, śpiewakiem, znawcą kultury, historii Biskupizny, autorem szeregu opracowań. Do dziś tradycja ta jest żywa, są zespoły regionalne dla młodzieży, są mistrzowie, którzy dzielą  się swoją wiedzą i umiejętnościami tańca i śpiewu. A dla jej podtrzymania co roku w Domachowie organizowany jest Festiwal Tradycji i Folkloru.