Leon Krzos

Skrzypek Leon Krzos nie miał łatwej sytuacji. Zdziłowice i okolice słynęły ze świetnych muzykantów, że wspomnę kapelę Dudków, w której też grał. W 1975 roku założył znakomitą kapelę, wtedy prawdopodobnie grała w składzie, jaki jest na archiwalnych fotografiach: Brodowski Bronisław (skrzypce), Gadzińska Stefania (śpiew), Hejno Józef (skrzypce), Jaworski Bronisław (skrzypce), Krzos Leon (skrzypce), Pizoń Henryk (bęben). Na początku lat 2000., kiedy go odwiedzałem, grał z Janem Jaworskim (skrzypce II) i Bronisławem  Skrzypkiem (baraban i śpiew). Kapela związana była z ośrodkiem kultury w Zdziłowicach,  Zbigniew Michalczyk grywał z nimi na kontrabasie. Grali poleczki, majdaniaki, podróżniaki i oberki. Jego kapela grała też biesiadne melodie, do których Bronisław Skrzypek śpiewał dla rozbawienia gości piosenki o bałamutnych żonach.

Krzos był stolarzem i cieślą. Mieszkał we własnoręcznie zrobionym domu, a właściwie siedlisku, położonym w Zdziłowicach na karkołomnie stromym wzgórzu.

***

2004 – lipiec, Kapela Krzosa

Jeździmy po okolicy i ok. 18:30 dojeżdżamy do O. Widzę, że skrzypek Jan Jaworski idzie drogą, Skończył na dziś zbieranie malin, umył się i przebrał. Jest zmęczony – podziwiam go, że po całodziennym wysiłku chce mu się jeszcze grać i cieszyć. Jedziemy do Leona Krzosa – piękny dom na wzgórzu, ostro pod górę. Nagrania idą sprawnie i w bardzo miłej atmosferze. Pomaga bardzo synowa Krzosa, która przygotowuje w kuchni kolację, smaży kiełbasę i robi sałatkę z pomidorów. Przerywamy tylko dwa razy – idziemy do kuchni wypić, pojeść, pogadać. Wtedy bębnista Bronisław Skrzypek zaczyna za stołem mocnym operetkowym głosem śpiewać biesiadne pieśni, przykładając do ust, tak jak mikrofon, nakrętkę na butelkę: o pięknych paniach, bzach, miłości i podłych teściowych. Pękamy ze śmiechu. Muzykanci proszą o przesłanie im taśm z nagraniami. Kończymy późno, jeszcze siadamy za stół. Jaworski zostaje, wypiwszy sobie, dopiero teraz jest w swoim żywiole. Narzeka na ciężka pracę w rolnictwie, niskie ceny malin, że jest coraz ciężej, ale z rozmowy wynika, że większość producentów malin wynajmuje robotników z Ukrainy. Bardzo chwalą ich jako pracowitych i tanich.

fragment książki 1000 kilometrów muzyki Andrzeja Bieńkowskiego, wyd. Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki (dzisiejszy MIK), 2009

Fotografie archiwalne: Archiwum Muzyki Wiejskiej