Tadeusz i Stanisław Mocarscy

W ich grze, a raczej w różnicach, zawiera się droga jaką przebyła muzyka wiejska w XX wieku. To znaczy w dwóch epokach muzycznych: przed pojawieniem się harmonii (1900-1935/40) i po (1940-1980).
Starszy Stanisław grał w starodawnych skalach, bogato ozdabiał i jego repertuar sięgał XIX wieku. Grał z basami. Jak nastały harmonie wypadł z rynku wesel – bo grał z basami, a takich kapel już nie chciano słuchać.

Młodszy, Tadeusz Mocarski to skrzypek weselny, od początku dostosowywał się do harmonii, zawrotnych współczesnych temp. Grał modne przeboje, ale też jeszcze mazurki „do harmonii”. No i cały repertuar weselny. Chodził po weselach do kiedy mu zdrowie i żona pozwalali.

Obaj skrzypkowie należą do muzycznego obszaru, gdzie ścierają się wpływy opoczyńskie z radomskimi.

Fotografie archiwalne: Archiwum Muzyki Wiejskiej